Κυβέρνηση παίζει παιχνίδια με τις αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες

Αναφορά προς τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών κατέθεσε σήμερα ο βουλευτής Αργολίδας ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ ζητώντας να επανεξεταστεί ο νέος τρόπος διενέργειας της διαδικασίας κατοχύρωσης του μεταφορικού έργου, ανά Περιφέρεια, και με στόχο να μην υπάρξει καμία διατάραξη των υπηρεσιών που απολαμβάνουν οι πολίτες.

Ο Γιώργος Γαβρήλος, βασιζόμενος στην επιστολή των ΚΤΕΛ Αργολίδας και σε συνέχεια σχετικής Ερώτησης που είχε καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ, από τις 5 Δεκεμβρίου, με τίτλο «Η κυβέρνηση μετατρέπει τις δημόσιες οδικές μεταφορές σε πεδίο εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων και αποδιαρθρώνει τον κοινωνικό χαρακτήρα των ΚΤΕΛ» θέτει συγκεκριμένα ερωτήματα προς την Κυβέρνηση:

Γιατί αποφάσισε αιφνίδια να αλλάξει τις προϋποθέσεις συμμετοχής στις διαγωνιστικές διαδικασίες για τον συγκοινωνιακό χάρτη της χώρας;

Με ποια λογική το μεταφορικό έργο θα ορίζεται πια σε επίπεδο Περιφέρειας και όχι ανά περιφερειακή ενότητα έτσι όπως γινόταν μέχρι τώρα, διασφαλίζοντας τις ιδιαίτερες ανάγκες όλων των περιοχών;

Ποιους εξυπηρετούν οι νέοι όροι, τους πολίτες ή τους μεγάλους ιδιοκτήτες εταιρειών- με ονοματεπώνυμο- που πρόκειται να έρθουν και να αναλάβουν συλλήβδην το μεταφορικό έργο σε όλες τις περιφέρειες της χώρας;

Πως θα απαντήσει το Υπουργείο όταν οι μεγάλοι ιδιώτες θα επιλέγουν μόνο γραμμές με κερδοφορία, αφήνοντας ορεινές, απομακρυσμένες και μη εμπορικές περιοχές χωρίς βασική συγκοινωνιακή κάλυψη – ακυρώνοντας στην πράξη τον κοινωνικό ρόλο των δημόσιων μεταφορών;

Πώς προτίθεται η κυβέρνηση να διασφαλίσει τον κοινωνικό χαρακτήρα των υπεραστικών και αστικών μεταφορών, την καθολική συγκοινωνιακή κάλυψη και την ισότιμη πρόσβαση των πολιτών, όταν με τις επιλογές της καταργεί το μοντέλο των τοπικών κοινωνικών συμπράξεων ΚΤΕΛ και παραδίδει το έργο σε μεγάλους ιδιωτικούς ομίλους;

Όχι, σχολιάζει ο Γιώργος Γαβρήλος, οι αντιδράσεις εκ μέρους των ΚΤΕΛ και της Αντιπολίτευσης, δεν βασίζονται σε συντεχνιακά κριτήρια, όπως σπεύδουν να σχολιάσουν κύκλοι του Υπουργείου. Ουσιαστικά πρόκειται για μια διάχυτη ανησυχία που απαιτεί αναθεώρηση της σχεδιαζόμενης αλλαγής στο θεσμικό πλαίσιο, και που σα βάση έχει την προστασία των τοπικών κοινωνιών, την διάσωση τοπικών θέσεων εργασίας και την διασφάλιση του δικαιώματος πρόσβασης στις αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες.